نقل است شاه عباس صفوی ، بزرگان کشور را به ضیافت شاهانه میهمان کرد و به خدمتکاران دستور داد تا در سر قلیان ها بجای تنباکو ، از سرگین اسب استفاده کنند.
میهمان ها مشغول کشیدن قلیان شدند و دود و پهن اسب فضا را پر کرد اما بزرگان و رجال کشور از بیم ناراحتی شاه پشت سر هم بر نی قلیان ٌپک عمیق زده و با احساس رضایت دودش را هوا می دادند! گویی در عمرشان ، تنباکویی به آن خوبی نکشیده اند!
شاه رو به آن ها کرده و گفت: " سرقلیان ها با بهترین تنباکو پرشده است . آن را حاکم همدان برایمان فرستاده است."
همه از تنباکو و عطر آن تعریف کرده و گفتند :" براستی تنباکویی بهتر از این نمی توان یافت."
شاه به رئیس نگهبانان دربار که پک های عمیقی به قلیان می زد، گفت : " تنباکویش چطور است؟"
رئیس نگهبانان گفت: " به سر اعلیحضرت قسم ، پنجاه سال است که قلیان می کشم اما تنباکویی به این عطر و مزه ندیده ام ! "
شاه با تحقیر به آن ها گفت : " مرده شوی تان ببرد که بخاطر حفظ پست و مقام ، حاضرید بجای تنباکو ، پهن اسب بکشید و ّبه ّبه و ّچه ّچه کنید."
انسان نقطه ای است بین دو بینهایت ،
بینهایت لجن و بینهایت فرشته
بنگر به طرف کدامیک میری....
برچسبها: حفظ پست و مقام
.: Weblog Themes By Pichak :.